توی نوشته پیش، صحبت از نو شدن نگاه آدم ها به زندگی بود و تغییراتی که در زاویه دید یک انسان در نوروز میتونه پدیدار بشه!
   چون نوروز و بهار فرصتی دوباره است برای اینکه آدم تجربه های جدید بدست بیاره و اتفاقات و مسایل رو دوباره ببینه! اصلاً همین ها شاید فرصتی باشه برای اینکه با یه نگاه نو و نوین به زندگی نگاه کنه،نگاهی که روزها (نمیدونیم شاید هم سالها!)برای بدست آوردنش فکر کرده ،تلاش کرده و به نتیجه ای هم نرسیده!
   اما نوروز، همین سبز شدن دوباره زندگی،همین بهار، با عطر و بوی دل انگیزش،با همین صدای گنجشکای شاد و سرخوش و حتی با شنیدن آهنگ پر طرب یک جوی آب که سر راه رسیدن به رودخونه، به یک صخره میرسه و متواضعانه اونو دور میزنه و مسیرش رو برای رسیدن عوض میکنه،همین نوروز و بهار میتونه کمک کنه و اون نگاهو به آدم بده!  

   آره آدم میتونه با کمی توجه به بهار، به بهار آفرین برسه!
   مخصوصاً امسال که بهار در بهاران شده !
   شاید توی سالی که شکفته شدن بهارطبیعت همزمان با بهارآفرینش ، شکفته شدن زیباترین و کامل ترین گل هستی، رسول اعظم صلوات الله علیه و آله شده ، بشه امیدوارتر بود به اینکه با دقت و درایت و صد البته با توجه و عنایت خداوند متعال توان بهاری اندیشیدنمون بالاتر بره!

   اما خدایا....
   توی این بهار که بهار در بهاران شده،بهار عمر ما رو برسون که بهاران با گل نرگس زیباترین بهاره!
   ای بهار آفرین جلوه ی بهارانه ات را کامل نما !اگر چه ما....

نوشته شده در چهارشنبه 86/1/15ساعت 2:19 صبح توسط دوخواهر| نظرات ( ) |